مسجد تاريخي مشير الملك
درباره وبلاگ
شبستان اول كه كوچكترين است در سمت شمال قرار دارد از ديدنيهاي اين شبستان طاق نماي پيشاني شبستان است كه آيات قرآن با خط ثلث عالي بر روي كاشي مزين شده است . در اين طاق نما تاريخ سال 1270 هجري مشاهده مي شود . همچنين كاشي هاي مقرنس كاري شده سقف و ديوارها كه بيشتر هم رنگي است ، از ديگر زيبا يئهاي اين شبستان به شمار مي آيد . اما از تزئينات جالب توجه شبستان دوم كه در پشت شبستان اول قراردارد ، كاشي كاري محراب آن است و ستونها يي از سنگ يكپارچه كه سقف شبستان را نگه مي دارند . بيشتر كاشي كاريهاي طاق نماهاي اين مسجد با نوشته هايي به خط ثلث يا نستعليق عالي تزئين يافته است . مثلاً در طاق نماي غربي مسجد با خط نستعليق بر روي كاشي شعري نوشته شده كه ساختن مسجد بدست مشير المك را بيان مي كند اما سومين شبستان مسجد در سمت غرب قرار دارد كه علاوه بر محراب كاشي كاري شده ، داراي ده ستون سنگي با خطهاي مارپيچ است . سنگ مرمر محراب ياد شده ، سوره توحيد را با خط زيباي نسخ بر خود دارد كه در زير آن تاريخ 1289 هجري ديده مي شود ./
صفحه ها

این بنا درخیابان قاآنی در محله سنگ سیاه واقع گردیده و یکی ازآثارارزشمند دوره قاجاریه است که در میان سال های 1265 تا 1275ه-.ق توسط میرزا ابوالحسن خان مشیرالممالک بنا گردیده است . بنای این مسجد که به جهت ویژگی های معماری، از بهترین مساجد شیراز است، مشتمل بر سردر ورودی، صحن، ایوان، شبستان و حجره هایی جهت سکونت طلاب علوم دینی است . سردر ورودی مسجد، از جانب بازار و ضلع شرقی است که از طریق دالانی به ایوان شرقی مسجد راه پیدا می کند . صحن مسجد، مستطیل شکل است و در میانه آن حوضی به طول 25 و عرض 10 متر قرار دارد که لبه تا کف آن با سنگ های یکپارچه ساخته شده است . در جهات شمالی، شرقی و غربی صحن، ایوان هایی واقع شده است . ایوان شمالی مسجد، مزین به کاشیکاری، مقرنس کاری، کتیبه های زیبا، محراب و ازاره سنگی است و بر بالای آن، دو گلدسته کاشیکاری و ساعتی تعبیه شده است . در پیشانی این ایوان، کتیبه ای قرآنی به خط ثلث مورخ 1270 ه-. ق نصب شده است . در فضای پشت این ایوان، شبستانی است که مقصوره نامیده می شود . پوشش طاق و گنبد این شبستان، بر روی چهار ستون سنگی قرار گرفته است . در ضلع جنوبی شبستان، محراب کاشیکاری و در میانه آن، چاه آب بزرگ و عمیقی قرار دارد که به هنگام تابستان موجب خنکی فضا می شده است . در جانب غربی صحن، ایوان غربی با تزیینات کاشیکاری، کتیبه های کاشی، ازاره سنگی و در پشت آن، شبستان بزرگ مسجد قرار گرفته است . پوشش طاق و گنبد این شبستان بر روی 10 ستون سنگی یکپارچه با تراش پیچ قرار گرفته و بر ضلع جنوبی آن، محرابی کاشیکاری است . بر این محراب، عبارت "حسب الفرمایش جناب مشیرالملک مملکت فارس کتیبه العبد الجانی علی عسکر الارسنجانی 1289" کتیبه شده است . در برابر ایوان غربی و به قرینه آن، ایوان شرقی با تزیینات کاشی، مقرنس و کتیبه قرآنی قرار گرفته است . این ایوان، از طریق دالان و درگاه بزرگی به بیرون راه پیدا می کند . این بنا در دوره های متأخرتر تعمیر گشته و به شماره 911 به ثبت تاریخی رسیده است .


  1. مسجد مشیر زیباترین مسجد دورهٔ قاجار در شیراز است و به وسیلهٔ « میرزا ابوالحسن خان مشیر الملک» وزیر مملکت فارس در سال های ۱۲۶۵ تا ۱۲۷۴ ه. ق ساخته شده و از بناهای تاریخی مهم مربوط به سال‌های ۱۲۷۴ـ ۱۲۶۵ هـ .ق است که توسط حاجی‌میرزا ابوالحسن‌خان مشیرالملک بنا شده است. در شمال مسجد شبستان کوچکی است که با کاشی‌های رنگی منقوش زیبایی پوشیده شده و سقف دو زاویه شمالی آن به ‌طرز زیبایی با کاشی‌های زیبا مقرنس‌کاری شده است. ‌در پیشانی شبستان طاق‌نمای مرتفعی است که آیات قرآنی با خطوط درشت ثلث عالی بر آن نگاشته شده و بر فراز این شبستان دو گلدسته کاشیکاری ساخته شده است. در سمت شرق مسجد طاق‌نمای بلندی دیده می‌شود که به شکلی زیبا با کاشی مقرنس‌کاری شده و کتبیه‌ای به خط ثلث از آیات قرآنی دارد و در پشت طاق‌نما دالان و در بزرگ مسجد است که در بازارچه ارمنی‌ها گشوده می‌شود. این مسجد همچنین دارای یک محراب کاشیکاری بسیار زیباست که بر آن سوره توحید با خط نسخ خوب نگاشته شده و وسط مسجد حوضی به طول ۲۵ و به عرض ۱۰ متر ساخته شده است.

Shiraz (English: /ʃrz/; Persian: شیراز Shīrāz, Persian: [ʃiːˈrɒːz]), is the fifth most populous city of Iran and the capital of Fars Province. In 2009 the population of the city was 1,455,073. Shiraz is located in the southwest of Iran on the Roodkhaneye Khoshk (Dry river) seasonal river. It has a moderate climate and has been a regional trade center for over a thousand years. It is regarded as one of the oldest cities of ancient Persia.

The earliest reference to the city, as Tiraziš, is on Elamite clay tablets dated to 2000 BC. In the 13th century, Shiraz became a leading center of the arts and letters, due to the encouragement of its ruler and the presence of many Persian scholars and artists. It was the capital of the Persia during the Zand dynasty from 1750 until 1781, as well as briefly during the Saffarid period. Two famous poets of Iran Hfez and Sadi are from Shiraz

Shiraz is known as the city of poets, literature, wine and flowers. It is also considered by many Iranians to be the city of gardens, due to the many gardens and fruit trees that can be seen in the city. Shiraz has had major Jewish and Christian communities. The crafts of Shiraz consist of inlaid mosaic work of triangular design; silver-ware; pile carpet-weaving and weaving of kilim, called gilim and jajim in the villages and among the tribes. In Shiraz industries such as cement production, sugar, fertilizers, textile products, wood products, metalwork and rugs dominate. Shirāz also has a major oil refinery and is also a major center for Iran's electronic industries: 53% of Iran's electronic investment has been centered in Shiraz. Shiraz is home to Iran's first solar power plant. Recently the city's first wind turbine has been installed above Babakoohi mountain near the city.

Etymology

The earliest reference to the city is on Elamite clay tablets dated to 2000 BCE, found in June 1970, while digging to make a kiln for a brick factory in the south western corner of the city. The tablets written in ancient Elamite name a city called Tiraziš. Phonetically, this is interpreted as /tiračis/ or /ćiračis/. This name became Old Persian /širājiš/; through regular sound change comes the modern Persian name Shirāz. The name Shiraz also appears on clay sealings found at a 2nd-century CE Sassanid ruin, east of the city. By some of the native writers, the name Shiraz has derived from a son of Tahmuras, the third Shāh (King) of the world according to Ferdowsi's Shāhnāma.

History

Pre-Islamic

Shiraz is most likely more than 4,000 years old. The name Shiraz is mentioned in cuneiform inscriptions from around 2000 BCE found in south western corner of the Shiraz city. According to some Iranian mythological traditions, it was originally erected by Tahmuras Diveband, and afterward fell to ruin. The oldest sample of wine in the world, dating to approximately 7,000 years ago, was discovered on clay jars recovered outside of Shiraz (according to the referenced article, this discovery was made in Hajji Firuz Tepe, a Neolithic village in Iran's northern Zagros Mountains, more than a thousand kilometers north of Shiraz).

In Achaemenian era, Shiraz was on the way from Susa to Persepolis and Pasargadae. In Ferdowsi's Shāhnāma it has been said that Artabanus V, the Parthian Emperor of Iran, expanded his control over Shiraz. Ghasre Abu-Nasr (meaning "the palace of AbuNasr") which is originally from Parthian era is situated in this area. During the Sassanid era, Shiraz was in between the way which was connecting Bishapur and Gur to Istakhr. Shiraz was an important regional center under the Sassanians.

Islamic period

The city became a provincial capital in 693, after the Arab invaders conquered Istakhr, the nearby Sassanian capital. As Istakhr fell into decline, Shiraz grew in importance under the Arabs and several local dynasties. The Buwayhid empire (945–1055) made it their capital, building mosques, palaces, a library and an extended city wall. It was also ruled by Seljuk and Khwarezmid before the Mongol conquest.

The city was spared destruction by the invading Mongols, when its local ruler offered tributes and submission to Genghis Khan. Shiraz was again spared by Tamerlane, when in 1382 the local monarch, Shah Shoja agreed to submit to the invader. In the 13th century, Shiraz became a leading center of the arts and letters, thanks to the encouragement of its ruler and the presence of many Persian scholars and artists. For this reason the city was named by classical geographers Dar al-‘Elm, the House of Knowledge. Among the Iranian poets, mystics and philosophers born in Shiraz were the poets Sa'di and Hafiz, the mystic Roozbehan, and the philosopher Mulla Sadra. Thus Shiraz has been nicknamed "The Athens of Iran".

As early as the 11th century, several hundred thousand people inhabited Shiraz. In the 14th century Shiraz had sixty thousand inhabitants. During the 16th century it had a population of 200,000 people, which by the mid-18th century had decreased to only 50,000.

In 1504, Shiraz was captured by the forces of Ismail I, the founder of the Safavid dynasty. Throughout the Safavid empire (1501–1722) Shiraz remained a provincial capital and Emam Qoli Khan, the governor of Fars under Shah Abbas I, constructed many palaces and ornate buildings in the same style as those built during the same period in Isfahan, the capital of the Empire. After the fall of the Safavids, Shiraz suffered a period of decline, worsened by the raids of the Afghans and the rebellion of its governor against Nader Shah; the latter sent troops to suppress the revolt. The city was besieged for many months and eventually sacked. At the time of Nader Shah's murder in 1747, most of the historical buildings of the city were damaged or ruined, and its population fell to 50,000, one-quarter of that during the 16th century.

Shiraz soon returned to prosperity under the rule of Karim Khan Zand, who made it his capital in 1762. Employing more than 12,000 workers, he constructed a royal district with …

این مسجد در خیابان قاآنی کهنه در محله دربند مشیر واقع شده است. این مسجد توسط میرزا ابوالحسن مشیرالملک شیرازی در سال 1279ه.ق ساخته شده است.مسجد مشیر مزین به مقرنس کاری ها ، خطوط ثلث ،نسخ بر زمینه کاشی است .در سمت غربی مسجد شبستان ستون داری است که ستون های سنگی یکپارچه آن با خطوط مارپیچ حجاری شده است.رواق ها در چهار سمت مسجد امتداد یافته است. در ساخت کاشی کاری های این مسجد نیزگاها هنر و معماری اروپایی تاثیر داشته است.

ساخت این مسجد به دستور حاج میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک والی فارس در سال 1264هجری قمری آغاز و در سال 1274 هجری قمری پس از 10 سال به پایان رسید.

این مسجد از دید استحکام و معماری مانند مسجد وکیل است و ساختمان مسجد دارای چند شبستان و چند حجره دو طبقه است و در ناحیه غربی مسجد، طاق نمایی بلند وجود دارد و در پشت آن ، شبستان اصلی مسجد قرار دارد در بالای این اتاق ، ساعتی زیبا دیده می شود.

محراب مسجد مشیرالملک به گونه زیبایی کاشی کاری شده و درون آن نیز بر روی سنگ مرمر سوره توحید را با خط نسخ زیبا نوشته شده است.

این مسجد دارای سه شبستان و بخشهای مختلفی است که هر کدام ارزش خاص خود را دارند که در

سر در مسجد مشیر که ضلع شرقی مسجد قرار دارد و در بازارچه ارامنه باز می شده به یک هشتی خاص متصل می شود هشتی مسجد مشیر ضمن دید به حیاط مسجد به دو راه تقسیم می شود سمت راست در مسیر رسیدن به حیاط سرویس بهداشتی و چایخانه و راه پله شاه نشین مردانه و در سمت چپ سرویس بهداشتی و چایخانه و راه پله شاه نشین زنانه قرار داشته و مردمی که از حیاط مسجد قصد عبور داشته اند استراحتی می کرده اند.

در حیاط مسجد حوضی بزرگ قرار دارد و در سه ضلع آن ایوان های بزرگ و زیبایی قرار دارد که علاوه بر زیبایی کاریری های متعددی دارند همچنین این مسجد دارای سه شبستان برای فصول مختلف است.

شبستان غربی، یک شبستان تابستانه بوده است، در ضلع شرقی این شبستان ایوان بزرگ و زیبایی قرار دارد که مانع تابش آفتاب صبح به این شیستان می شده، سقف این شبستان دو لایه است و مانع تابش آفتاب ظهر بوده و دیوار غربی نیز دو لایه بوده است و مانع تابش آفتاب عصر است.

بادگیری در ضلع غربی این شبستان قرار دارد که درون آن کنف خیس می گذاشتند و خنکی این شبستان در ضلع دو چندان می شده است.

شبستان جنوبی یک شبستان بهاره بوده و درب و پنجره های متعدد دارد و در سقف نیز پنجره هایی جهت خنکی بیشتر قرار دارد.

شبستان شمالی یک شبستان زمستانه بوده و در زمستان های خیلی سرد تنها با چند منقل زغال کاملا گرم می شده است، این شبستان فاقد پنجره بوده و تنها دو درب کوچک، آن هم در انتهای راهرو دارد و کف آن از کف مسجد 60 سانتی متر بالا تر است.

ایوان شمالی که در ضلع جنوبی این شبستان قرار دارد در تمام طول روز نور خورشید را دریافت می کند و دیوارهای آن همیشه گرما را به شبستان که کف آن بالا آمده انتقال می داده است. در سقف آن چند سوراخ برای انتقال دود منقل ها قرار دارد. این شبستان به دلیل بلندی ایوان شمالی هیچ جریان بادی را تجربه نمی کند.

ایوان شمالی یا طاق چهار کاسه مسجد مشیر یکی از زیباترین شاهکار های معماری اسلامی است. از نکات حائز اهمیت در مورد این طاق، مقرنس کاری ایست ک علاوه بر زیبایی، کارایی خاصی برای گرمایش شبستان زمستانه دارد، این ایوان به طاق مروارید مشهور است.
مسجد مشیر از بناهای دوره قاجاریه است که در محله سنگ سیاه در خیابان قاآنی کوی دربند مشیر واقع است. حاجی میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک والی فارس در سال 1265 ه.ق ساخت آن را آغازنمود و در سال 1275 ه.ق آن را به اتمام رساند. این مسجد از جهت استحکام و معماری همانند مسجد وکیل شیراز است. در ناحیه شمالی مسجد شبستان کوچکی وجود دارد که دیوارها و سقف آن از کاشی های رنگین پوشیده شده است. سقف و دو زاویه شمالی آن نیز با کاشی، مقرنس کاری شده است. در پیشانی شبستان طاق نمای بلندی وجود دارد که بر روی آن آیات قرآن با خطوط درشت ثلث بر روی کاشی ها نگاشته شده است و در پایان آن تاریخ 1270 ه.ق قید گردیده است. در کنار و پشت این شبستان، شبستان دیگری وحود دارد که آن را مقصوره می نامیدند. سقف این شبستان بر پایه چهار ستون سنگی استوار است. در این شبستان محراب کاشی کاری شده ای وجود دارد و در کنار آن نیز چاهی عمیق قرار داشته که هم اینک پر شده است. در مقابل شبستان شمالی جوی آبی واقع شده که بر فراز آن شبستان، دومناره کاشی کاری شده قرار دارد. در مشرق مسجد طاق نمای مرتفعی است که پیشانی آن کاشی کاری شده است وآیات قرانی با خطوط درشت ثلث بر روی کاشی آبی آن نگاشته شده و در پایان تاریخ 1275 ه. ق ذکر شده است. در پشت این طاق نما دالان و درب بزرگ مسجد واقع است که در بازارچه باز می شود. در ناحیه غربی مسجد نیز طاق نمایی مرتقع در قرینه با طاق نمای شرقی وجود دارد که در پشت آن، شبستان بزرگ مسجد قرار گرفته است و بر فراز این طاق، ساعتی قرار داده شده و اطراف آن کاشی کاری ومعرق کاری شده است.
سقف این شبستان نیز بر پایه ده ستون سنگی استوار است که بر روی آن ها، به سبک مسجد وکیل خطوط مارپیچی حجاری شده است. محراب این شبستان نیز کاشی کاری شده بر روی یک سنگ مرمر سوره توحید باخط نسخ نگاشته شده است. در زیر طاق نمای ورودی این شبستان نیز ابیات حاجی اسدالله خان شیراز در تاریخ بنای مسجد به خط نستعلیق بر روی کاشی نوشته شده است.
هم چنین بر روی این شبستان ساعت و بادگیری قرار دارد. در وسط این مسجد، حوضی به طول 25 متر وعرض 10 متر وجود دارد که از لبه تا کف آن به وسیله سنگ های یکپارچه پوشیده شده است، که در گذشته از آب خیرات پر می شده است. صحن مسجد نیز 30در45 متر می باشد. در ضلع جنوبی نیز هشت ستون وجود دارد که پایه هر یک از این ستون ها با سنگ هایی تزیین شده است که دارای هشت نقش اسلیمی مختلف حجاری شده بر روی خود هستند. در فاصله هر دو ستون طاقی قرار گرفته که بر فراز این هشت طاق نیز هشت نقش مختلف با کاشی کاری به شیوه معرق کاری صورت گرفته است. در کنار این شبستان جنوبی ، سه اتاق کوچک قرار دارد که در گذشته کلاس های درس طلاب بوده و هم اینک مورد استقاده قرار نمی گیرد. شبستان زمستانی مسجد درای 3 ستون سنگی به سبک ستون های مسجد وکیل است . دو طاق نمای این مسجد به کتابخانه اختصاص دارد.
در اطراف مسجد در چند نقطه مختلف پلکان هایی تعبیه شده که به طبقه دوم و برخی از آن ها به پشت بام مسجد منتهی می شوند. طبقه دوم این مسجد فقط در ضلع شمالی و شرقی بنا و در دو طرف ضلع جنوبی مسجد ساخته شده و دارای اتاق هایی است که بیشتر آن ها با یکدیگر مرتبط هستند. این اتاق ها در گذشته کلاس درس بوده اما هم اینک مورد استفاده نیستند. نورگیرهای این اتاق ها در سقف قرار دارند و به صورت شیشه ای وبا ارتفاع 50 سانتی متر تا 80 سانتی متر از کف بام ساخته شده اند. این مسجد در تاریخ 25/ 2/ 1351 با شماره 911 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

 
Moshir Mosque, Shiraz
Moshir mosque is one of the most important history monuments in Fars province in Shiraz. This mosque is the most beautiful mosque in Shiraz that made by Mirza Abol Hassan Khan Moshirolmolk. This wonderful mosque is located in north Ghaani Street. This mosque is one of the exceptional mosques in Shiraz in terms of architecture. This mosque has a beautiful tiling that is written one of the Koran verses on it. There is a pond in the middle of yard with dimensions 25 length and 10 widths. This pond is making of stone completely. This history monument registered in terms of Heritage organization. There is a large arch in the front of nocturnal prayers that is written on it Koran verses. The ceiling of these nocturnal prayers is located on the four stone columns.
این بنا درخیابان قاآنی در محله سنگ سیاه واقع گردیده و یکی ازآثارارزشمند دوره قاجاریه است که در میان سال های 1265 تا 1275ه-.ق توسط میرزا ابوالحسن خان مشیرالممالک بنا گردیده است . بنای این مسجد که به جهت ویژگی های معماری، از بهترین مساجد شیراز است، مشتمل بر سردر ورودی، صحن، ایوان، شبستان و حجره هایی جهت سکونت طلاب علوم دینی است . سردر ورودی مسجد، از جانب بازار و ضلع شرقی است که از طریق دالانی به ایوان شرقی مسجد راه پیدا می کند . صحن مسجد، مستطیل شکل است و در میانه آن حوضی به طول 25 و عرض 10 متر قرار دارد که لبه تا کف آن با سنگ های یکپارچه ساخته شده است . در جهات شمالی، شرقی و غربی صحن، ایوان هایی واقع شده است . ایوان شمالی مسجد، مزین به کاشیکاری، مقرنس کاری، کتیبه های زیبا، محراب و ازاره سنگی است و بر بالای آن، دو گلدسته کاشیکاری و ساعتی تعبیه شده است . در پیشانی این ایوان، کتیبه ای قرآنی به خط ثلث مورخ 1270 ه-. ق نصب شده است . در فضای پشت این ایوان، شبستانی است که مقصوره نامیده می شود . پوشش طاق و گنبد این شبستان، بر روی چهار ستون سنگی قرار گرفته است . در ضلع جنوبی شبستان، محراب کاشیکاری و در میانه آن، چاه آب بزرگ و عمیقی قرار دارد که به هنگام تابستان موجب خنکی فضا می شده است . در جانب غربی صحن، ایوان غربی با تزیینات کاشیکاری، کتیبه های کاشی، ازاره سنگی و در پشت آن، شبستان بزرگ مسجد قرار گرفته است . پوشش طاق و گنبد این شبستان بر روی 10 ستون سنگی یکپارچه با تراش پیچ قرار گرفته و بر ضلع جنوبی آن، محرابی کاشیکاری است . بر این محراب، عبارت "حسب الفرمایش جناب مشیرالملک مملکت فارس کتیبه العبد الجانی علی عسکر الارسنجانی 1289" کتیبه شده است . در برابر ایوان غربی و به قرینه آن، ایوان شرقی با تزیینات کاشی، مقرنس و کتیبه قرآنی قرار گرفته است . این ایوان، از طریق دالان و درگاه بزرگی به بیرون راه پیدا می کند . این بنا در دوره های متأخرتر تعمیر گشته و به شماره 911 به ثبت تاریخی رسیده است .

مسجد مشیر در محله سنگ سیاه شیراز واقع شده و از بناهای تاریخی مهم استان محسوب می‌شود. این مسجد توسط حاجی میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک ساخته شده است.

در شمال مسجد شبستان کوچکی قرار دارد که با کاشی‌های رنگی منقوش زیبایی پوشیده شده و سقف دو زاویه شمالی آن به طرز زیبایی با کاشی‌های زیبا مقرنس‌کاری شده است.
در پیشانی شبستان طاق‌نمای مرتفعی وجود دارد که آیات قرآنی با خطوط درشت ثلث عالی بر آن نوشته شده و بر فراز این شبستان دو گلدسته کاشی‌کاری ساخته شده است.
در سمت شرق مسجد طاق‌نمای بلندی دیده می‌شود که به شکلی زیبا با کاشی مقرنس‌کاری شده و کتبیه‌ای به خط ثلث از آیات قرآنی دارد. در پشت طاق‌نما دالان و در بزرگ مسجد است که به بازارچه ارمنی‌ها گشوده می‌شود.
این مسجد همچنین دارای یک محراب کاشی‌کاری بسیار زیباست که بر آن سوره توحید با خط نسخ خوب نگاشته شده است.
وسط مسجد حوضی به طول 25 متر و عرض 10 متر ساخته شده است. این حوض از سنگ یکپارچه ساخته شده و سابقاً آن را با آب خیرات پر می‌کرده‌اند.

ادامه مطلب

این مسجد در محل سنگ سیاه شیراز، خیابان قاآنی شمالی، محله ارامنه واقع شده است و از بناهای تاریخی مهم مربوط به سال‌های 1274- 1265 ه. ق است که توسط حاجی میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک بنا شده است

این مسجد زیباترین مسجد از دوران قاجار در شیراز است. در شمال مسجد، شبستان کوچکی است که با کاشی‏های رنگی منقوش زیبایی پوشیده شده است و سقف دو زاویه شمالی آن به طرز زیبایی با کاشی‏های زیبا مقرنس کاری شده است.

در پیشانی شبستان طاق‏نمای مرتفعی است که آیات قرآنی با خطوط درشت ثلث عالی بر آن نگاشته شده و بر فراز این شبستان دو گلدسته کاشی‏کاری ساخته شده است. در سمت شرق مسجد طاق‏نمای بلندی دیده می‏شود که به شکلی زیبا با کاشی مقرنس کاری شده است و کتیبه‏ای به خط ثلث از آیات قرآنی دارد و در پشت طاق نما دالان و در بزرگ مسجد است که در بازارچه ارمنی‏ها گشوده می‏شود.

این مسجد همچنین دارای یک محراب کاشی‏کاری بسیار زیباست که برآن سوره توحید با خط نسخ خوب نگاشته شده است. وسط مسجد حوضی به طول 25 و به عرض 10 متر ساخته شده است، این حوض از سنگ یکپارچه ساخته شده است و سابقاً از آب خیرات پر می‏شده است.

 

شبستان اول که کوچکترین است در سمت شمال قرار دارد از دیدنیهای این شبستان طاق نمای پیشانی شبستان است که آیات قرآن با خط ثلث عالی بر روی کاشی مزین شده است . 

در این طاق نما تاریخ سال 1270 هجری مشاهده می شود .

همچنین کاشی های مقرنس کاری شده سقف و دیوارها که بیشتر هم رنگی است ، از دیگر زیبا یئهای این شبستان به شمار می آید . 

اما از تزئینات جالب توجه شبستان دوم که در پشت شبستان اول قراردارد ، 

کاشی کاری محراب آن است و ستونها یی از سنگ یکپارچه که سقف شبستان را نگه می دارند .

بیشتر کاشی کاریهای طاق نماهای این مسجد با نوشته هایی به خط ثلث یا نستعلیق عالی تزئین یافته است .

مثلاً در طاق نمای غربی مسجد با خط نستعلیق بر روی کاشی شعری نوشته شده که ساختن مسجد بدست مشیر المک را بیان می کند  

اما سومین شبستان مسجد در سمت غرب قرار دارد که علاوه بر محراب کاشی کاری شده ، دارای ده ستون سنگی با خطهای مارپیچ است . 

سنگ مرمر محراب یاد شده ، سوره توحید را با خط زیبای نسخ بر خود دارد که در زیر آن تاریخ 1289 هجری دیده می شود ./
X